วันพฤหัสบดีที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556

กลอน รักแม่

ลูกเอยแม่เคยเลี้ยง.........เจ้ามา
ยามเมื่อแก่ชรา..............หวังพึ่ง
เจ็บป่วยช่วยรักษา..........แม่บ้าง ลูกเอย
ใยปล่อยแม่ผู้ซึ่ง............รักเจ้า เปล่าดาย...


ลูกเอยแม่เคยเลี้ยง.........เจ้ามา
ยามเมื่อแก่ชรา..............หวังพึ่ง
เจ็บป่วยช่วยรักษา..........แม่บ้าง ลูกเอย
ใยปล่อยแม่ผู้ซึ่ง............รักเจ้า เปล่าดาย...

กลอน รัก

ผิดสัญญา แต่ก็ยัง “ให้โอกาส” .. ผิดพลาด! แต่ก็ยัง “ไม่ถือสา” …
นอกใจกัน แต่ก็ยัง “ไม่เลิกรา” … ทำให้มีน้ำตา แต่ก็ยัง “เชื่อใจ” …
รู้ว่าหลอก แต่ก็ยัง “ทุ่มเท” … ทำตัวเกเร แต่ก็ยัง “พอทนไหว” …
หยาบคาย แต่ก็ “ไม่ตัดใจ” … ทำตัวจัญไร แต่ก็ยังจะ “อดทน” …
เจ็บซ้ำๆ แต่ก็ยังจะ “รักอยู่” … เห็นกับตา แต่ก็ยัง “ฟังเหตุผล” …
ทรมาน แต่ก็ยัง “อยากทน” … ไม่มีตัวตน แต่ก็ยัง “รักมากมาย” …

กลอน รักแม่

บทเสภา คุณแม่
อุ่นใดก็ไม่อุ่นเท่าคุณแม่........รักใครที่ว่าแน่ยังแปลผัน
ให้ลูกเรียนแม่อุตสาฝ่าฝัน.......ให้ลูกนั้นได้ศึกษาปัญญามี
แม่ยอมอดแต่ให้ลูกอดไม่ได้...หามาให้เพื่อให้ลูกนั้นสุขขี
แม่หามาเพื่อลูกจะได้มี..........ชนนีสุดรักลูกจึงผูกใจ
เป็นเช่นว่าหาเช้าแล้วกินค้ำ......แม้ตกต่ำลูกไม่อดก็สดใส
ได้เงินมาลูกขอก็ให้ไป...........ไม่สนใจว่าแม่กว่าจะได้มา
ไหนจะค่าศึกษาปัญญาบุตร......ไหนค่าชุดนักเรียนเพียรศึกษา
ไหนกินนอนแม่ก็ต้องหามา......ให้ลูกญาสุขกายสบายใจ
แม่สุขใจถ้าลูกมีอนาคต..........ผลยอมอดเพื่อลูกนั้นสุขใส
แม่ก็สุขเมื่อเห็นลูกนั้นสุขใจ......เทพองค์ใดก็ไม่เท่าแม่เราเอง

กลอน บางวัน

แต่ละวันเราก้าวไปบนเส้นทาง ที่เราเลือกที่จะเดินและเลือกที่จะเป็น
โดยที่ไม่มีใครรู้ว่า ทางข้างหน้าจะเป็นยังไง คนไม่มีใครอยากให้มันผิดพลาด
อยากให้หนทางของเรานั้น สวยงามไปในแบบที่เราคิด
บางวัน....เราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว
บางวัน....ใจดวงเดิมของเรามันกลับฝ่อ
บางวัน....เราอยากจะเดินให้ช้าลงซักนิด
จนบางทีก็มารู้ตัวว่า .... เราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำ
หรือสงสัยว่า ตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า
แต่นั่นไม่ได้ห...มายความว่า
เราจะไม่ได้เจอกับทางออก
เพราะอย่างน้อย ... เราก็ได้ลองไปในที่ที่ไม่เคยไป
หรือเราอาจจะกำลังไป ...ในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้
หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆ
เมื่อมีเริ่มต้น .. ก็ต้องมีจุดหมายปลายทาง
และทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ
ให้เวลากันหนทาง.... แล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆ
และแม้บางครั้ง
หนทางจะพาเราย้อนกลับมา ..เจอเรื่องเดิมๆ อย่างหนีไม่พ้น
เราอาจจะร้องหัวเราะ....และร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้ง
เพราะทุกขณะที่ผ่านไป ...เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมา
และจงทำความรู้จัก...กับความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้น
ให้ตัวเองได้ลองทำ...แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปด้วยดี

กลอน

"ไม่ใช่" ก็ "ไม่ต้องฝืน"
"มีคนอื่น" ก็ "ไม่ต้องสน"
"ลำบากใจ" ก็ "ไม่ต้องทน"
"อยู่อย่างทุกข์ทน" ก็ "ยอมตัดใจ"
"เสียใจมาก" ก็ "ร้องให้ออกมา"
"ค้างคา" ก็ "กลับไปแก้ไข"
"มีทางที่ดีกว่า" ก็ "เลือกเดีนไป"
"คนที่มันหมดใจ" ก็ "อย่าไปรอ"