กลอนไทย ไทย

แต่ละวันเราก้าวไปบนเส้นทาง ที่เราเลือกที่จะเดินและเลือกที่จะเป็น
โดยที่ไม่มีใครรู้ว่า ทางข้างหน้าจะเป็นยังไง คนไม่มีใครอยากให้มันผิดพลาด
อยากให้หนทางของเรานั้น สวยงามไปในแบบที่เราคิด
บางวัน....เราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว
บางวัน....ใจดวงเดิมของเรามันกลับฝ่อ 
บางวัน....เราอยากจะเดินให้ช้าลงซักนิด
จนบางทีก็มารู้ตัวว่า .... เราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำ
หรือสงสัยว่า ตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า
เราจะไม่ได้เจอกับทางออก
เพราะอย่างน้อย ... เราก็ได้ลองไปในที่ที่ไม่เคยไป
หรือเราอาจจะกำลังไป ...ในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้
หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆ
เมื่อมีเริ่มต้น .. ก็ต้องมีจุดหมายปลายทาง
และทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ
ให้เวลากันหนทาง.... แล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆ
และแม้บางครั้ง
หนทางจะพาเราย้อนกลับมา ..เจอเรื่องเดิมๆ อย่างหนีไม่พ้น
เราอาจจะร้องหัวเราะ....และร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้ง
เพราะทุกขณะที่ผ่านไป ...เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมา
และจงทำความรู้จัก...กับความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้น
ให้ตัวเองได้ลองทำ...แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปด้วยดี